ROZPOZNANIE WŁÓKNA
Nim przystąpimy do szycia dobrze jest
wiedzieć jakie włókna zostały użyte do wyprodukowania naszego
wyrobu lub tkaniny. Unikniemy w ten sposób niespodzianek podczas
prasowania, wykańczania i szycia. Najlepiej określić wzrokiem i
dotykiem poszczególne rodzaj włókien, naturalne np: wełny,
bawełny lub len nie jest trudno rozpoznać, ale rozpoznanie włókien
chemicznych jest już znacznie trudniejsze.
Szeroki asortyment i zewnętrzne
podobieństwo włókien chemicznych powoduje, że zastanawiamy się
czy mamy do czynienia z włóknami naturalnymi czy chemicznymi. W
laboratorium bardzo łatwo możemy to sprawdzić, ale w warunkach
domowych lub w sklepie już nie jest tak prosto.
Dlatego najprościej jest zastosować
metodę spalania. Polega ona na tym że bierzemy kawałek nitki lub
nitek wyrobu i umieszczamy w płomieniu zapałki, palnika lub
świeczki. Obserwujemy w jaki sposób się zapala, następnie jak się
pali i jaki wydziela podczas palenia zapach i co pozostało po
spaleniu.
Włókna naturalne roślinne (bawełna,
len, konopie):
Łatwo się zapalają , płoną dużym
jasnym płomieniem, zapach jaki wydzielają to palony papier. Po
spaleniu pozostaje lotny popiół o szarej barwie.
Włókna naturalne zwierzęce wełna :
smaży się , płomień jest krótki,
wydziela się zapach palonych włosów lub rogu. Po wyjęciu z
płomienia gaśnie pozostawiając czarną lub brązową bezkształtną
masę, łatwo się kruszy, przy roztarciu w dotyku szorstkie.
Jedwab naturalny:
pali się trudno, zapach palonych
włosów (mniej dotkliwy niż przy paleniu wełny), otrzymujemy
popiół w postaci spieczonej kulistej masy, która bez trudu daje
się rozkruszyć.
Włókna sztuczne (jedwab wiskozowy,
włókna bawełno-podobne textrai włókna wełnopodobne - argona -
merona :
palą się szybko, jasnym płomieniem,
podobnie jak włókna roślinne, popiół jest go mało o barwie
jasnej, zapach palonego papieru.
Włókna sztuczne (octanowe)
W szybkim płomieniu topią się, a
następnie spalają tworząc zwęglona czarna kulkę. Zapach octu.
Włókna poliamidowe
Palą się i jednocześnie topią. Po
usunięci płomienia gasną, pozostawiają plastyczna masę, która
pomału stygnie silnie parząc. Po ostygnięciu powstaje twarda
kulka. Nie ma zapachu.
Włókna poliestrowe
Palą się podobnie jak włókna
poliamidowe, są bardziej odporne na działanie wysokich temperatur
niż włókna poliamidowe.
Włókna poliakrylonitrylowe
Palą się. Po odcięciu ognia palą
się nadal, pozostawiając plastyczną masę . Po wystygnięciu
pozostaje zwęglona kulka. Zapachu nie ma.
PRÓBA ROZERWANIA NITKI
Jest to metoda mniej dokładna i
niestety nie daje tak precyzyjnej odpowiedzi jakie to włókno. Nitka
którą będziemy wykorzystywać musi być długa .
NITKA BAWEŁNY
Po rozerwaniu odznacza się wystającymi
, krótkimi włókienkami. Jeżeli nitkę zwilżymy wodą na długości
1,5 cm to to po rozciągnięciu zerwie się w miejscu suchym
NITKA LNIANA
Po rozerwaniu długie i sztywne
włókienka
NITKA WEŁNIANA
Rozszczepia się tworząc luźne
splątanie
NITKA JEDWABIU NATURALNEGO
Po rozerwaniu rozdziela się ,
NITKA JEDWABIU SYNTETYCZNEGO
Rozszczepia się na pojedyncze
włókienka, po zwilżeniu nitki na długości 1,5cm po rozciągnięciu
zerwie się w miejscu mokrym.
W rozpoznawaniu włókien ułatwia nam
także kolorowa nitka w krajce tkaniny.
Włókna sztuczne syntetyczne tworzą
mieszanki z włóknami naturalnymi np: z wełną
Za pomocą kolorowych nitek w krajce
możemy określić skład surowcowy wyrobów wełnianych i
wełnopodobnych.
NIEBIESKA włókna wełniane
CZERWONA włókna poliestrowe ciągłe,
cięte (torlen, elana) teksturowane (jest to modyfikowanie przez
nadawanie większej elastyczności , przewiewności i puszystości)
ZIELONA włókna poliakrylonitrylowe
(anilana)
JASNOSZARE włókna poliamidowe cięte,
ciągłe (stylon, polana) i teksturowane
ŻÓŁTA włókna celulozowe wiskozowe
(argona)
Samo ułożenie nitki w krajce też ma
swoje oznakowanie . Nitka, która biegnie najbliżej zewnętrznego
brzegu jest surowcem dominującym. W tkaninach gdzie jest pół na
pół bliżej brzegu umieszcza się nitkę surowca bardziej
wartościowego.
Jeżeli kolor tkaniny jest taki sam jak
oznaczenia włókien to odznacza się je dwoma nitkami białymi jako
obrzeże.
Na tkaninach barwionych i drukowanych
umieszcza się w krajce napis stemplowany lub drukowany w odstępach
1,5 – 2 m. W treś1)ci podając nazwę surowca i i jego % udział.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz